امروزه اکثر شبکه‌های سازمانی مکانی امن برای نگهداری از داده‌ها هستند. داده‌های سازمان امروزه سرمایه اصلی سازمان به حساب می‌آیند و دیگر سرمایه‌های فیزیکی و اموال در اولویت نیستند. از این رو اهمیت مراکز داده در سازمان‌ها دو چندان شده است و هرچه این مراکز پیشرفته‌تر باشند قطعاً آن سازمان موفقیت‌ها بیشتری را به دست خواهد آورد. تجهیزات فیزیکی در دیتا سنتر سازمان ها یکی از مهم‌ترین مواردی است که باید در مورد آن تأمل شود.
جنبه‌ی مهم دیگر طراحی دیتاسنتر انعطاف پذیری در توسعه‌ی سریع جهت پشتیبانی از سرویس‌های جدید می باشد. طراحی یک معماری منعطف که قادر به پشتیبانی از برنامه‌های کاربردی جدید در یک بازه‌ی زمانی کوتاه باشد، می تواند نتیجه‌ی مزایای رقابت‌های شدید باشد. پی‌ریزی نیازهای حیاتی وطراحی مطمئن، با ملاحظه در تراکم پورت‌ها ، پهنای باند Uplink لایه‌ی دسترسی، ظرفیت صحیح سرور و تعهدات بیش ازحد آن، بایستی مورد توجه طراحان قرار گیرد.
طراحی شبکه و ساختار دیتاسنتر مبتنی بر رهیافت لایه‌بندی می‌باشد که در چندین سال گذشته در پیاده‌سازی دیتاسنترهای بزرگ جهان امتحان شده و بهبود یافته است. رهیافت لایه‌بندی پایه‌ای اساسی از طراحی دیتاسنتر است که بهبود مقیاس پذیری، کارآیی، انعطاف‌پذیری، چالاکی و نگهداری را دنبال می کند.